Projekt mieszkaniowy dotyczący mieszkań socjalnych: „Decydujemy w drodze konsensusu”

taz: Conni, jaka jest główna idea modelu syndykatowego?

Conni: Mieliśmy broszurę, w której było napisane: „Domy należą do tych, którzy w nich mieszkają”. Podstawowym założeniem jest zapewnienie mieszkańcom przystępnych cen czynszów na długi okres oraz niezależne życie i zarządzanie. Przenosimy ziemię na własność kolektywną w celu uwolnienia jej od spekulacji nieruchomościami. Projekty są zarządzane samodzielnie: My – domek na drzewie – jesteśmy spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą właścicielem domu i mającą dwóch udziałowców. Jedną z nich jest Rental Housing Syndicate (MHS), a drugą nasza spółdzielnia mieszkaniowa. Tak jest we wszystkich projektach. Konsorcjum zajmujące się wynajmem mieszkań jest zaangażowane w spółkę house GmbH, co uniemożliwia sprzedaż domu spekulacyjnie. Za organizację i administrację odpowiada wspólnota mieszkaniowa.

taz: Dla większości ludzi dużym obciążeniem jest czynsz. Średni czynsz brutto bez opłat za media w dużych i średnich miastach Niemiec w 2022 r. wynosił od 9,60 do 8,20 euro za metr kwadratowy. Jakie są opłaty za wynajem domku na drzewie?

Conni: Nasz czynsz netto wynosi 5,95 euro za metr kwadratowy – i nie podnosiliśmy go od czasu, gdy się tu wprowadziliśmy 8,5 roku temu. Przekształcenie w apartamenty kosztowało 1100 euro za metr kwadratowy. Zbudowaliśmy istniejący budynek w taki sposób, że nie musieliśmy płacić więcej niż 6 euro czynszu, więc musieliśmy pójść na pewne kompromisy: na przykład nie było świetlików w dachu (śmiech) . Sami ustalamy wysokość czynszu, ale musimy spłacać pożyczki i w razie potrzeby je refinansować.

taz: Czyli spłata kredytu jest częścią czynszu, jakie są inne koszty?

Conni: Pokrywamy dodatkowe koszty zużycia, które dzielimy równo. Od zeszłego roku mamy również instalację fotowoltaiczną, dzięki czemu korzystamy z własnego prądu. Ogólnie rzecz biorąc, płacimy niższe rachunki za media niż wiele innych gospodarstw domowych: maksymalnie 1,20 euro za metr kwadratowy. Istnieje również podatek solidarnościowy, który jest przekazywany do MHS i wykorzystywany na nowe projekty.

taz: Syndykat działa od ponad 30 lat i odniósł spory sukces, zrealizował ponad 190 projektów. Ale problem mieszkaniowy, mówiąc naiwnie, nie został jeszcze rozwiązany. Czy model syndykatu można zastosować w przypadku szerokiej podaży mieszkań?

Conni: Jako forma mieszkalnictwa dla mas prawdopodobnie się nie nadaje. Nowy projekt musi najpierw zostać przedstawiony, a następnie poddany pod głosowanie wszystkich uczestników ogólnego zebrania. Każdy projekt potrzebuje również sponsora, z którym można wcześniej zorganizować większą część finansowania. Chodzi także o bezpieczeństwo wszystkich zaangażowanych; Projekty finansowane są nie tylko za pośrednictwem kredytów bankowych, ale także poprzez bezpośrednie pożyczki prywatne. Mimo że pojawiły się nowe projekty, liczba konsultantów pozostała prawie taka sama. W tej chwili brakuje również tanich domów, ziemi i możliwości rozbudowy. Wszystko stało się droższe, a projekty mogą zostać odrzucone przez walne zgromadzenie, ponieważ na przykład nie gwarantują już przystępnego czynszu. Ponadto procedura jest dość skomplikowana i czasochłonna: należy znaleźć grupę, która założy stowarzyszenie, a następnie spółkę GmbH. U nas zajęło to 1,5 roku, co jest stosunkowo krótkim czasem.

taz: Marzenie o posiadaniu własnego domu nadal pozostaje celem życiowym wielu ludzi. Przede wszystkim chcesz mieć bezpieczeństwo i coś swojego, co możesz zaprojektować według własnych pomysłów. Czy czujesz się bezpiecznie w domku na drzewie?

Conni: Tak, czuję się tam bezpiecznie. Jestem częścią projektu i mogę pomóc podejmować decyzje. Weimar jest dość popularny, ale my nadal jesteśmy tymi samymi mieszkańcami, którymi byliśmy, odkąd przeprowadziliśmy się tutaj 8,5 roku temu! Przybyło tylko kilkoro dzieci, a kilkoro nastolatków się wyprowadziło.

taz: Czy uważasz, że możesz wcielić w życie swoje indywidualne pomysły?

Conni: Przebudowaliśmy dawną wozownię według własnych pomysłów. Ograniczone kosztami i możliwościami. Jasne, różne schody i piętra, ale zawsze z zachowaniem podstawowej zasady „przystępności cenowej”. Każdy, kto chciał czegoś ekstra, musiał za to sam zapłacić. W projekcie tego typu trzeba myśleć i planować wspólnie. Powstają także projekty indywidualne, a na tarasach każdy może swobodnie wyrazić siebie.

taz: Wygląda na to, że już wszyscy zadomowiliście się w projekcie i zapuściliście korzenie. Czy projekt taki jak domek na drzewie może sprawdzić się w przypadku studentów, którzy mogą się wyprowadzić po trzech, czterech latach?

Conni: Istnieją mieszane osiedla, w których mieszkają także studenci. W Weimarze znajduje się Stara Straż Pożarna. O ile wiem, istnieją również projekty w Poczdamie i Lipsku, gdzie mieszkają studenci.

taz: Rozpoczęcie projektu z tak dużą liczbą osób na pewno nie jest decyzją, którą podejmuje się każdego dnia. Jaka jest filozofia Treehouse dotycząca wspólnego życia i jak podejmujecie decyzje?

Conni: Z mojego doświadczenia wynika, że ​​łatwiej jest podejmować decyzje w interesie społeczności, jeśli nie mam prywatnej własności. Następnie podejmiemy decyzję w drodze konsensusu. Jeżeli nie możemy osiągnąć konsensusu i musimy podjąć decyzję, wówczas możemy posłużyć się metodą konsensusu systemowego. Podstawowa zasada jest taka: propozycja, która napotka najmniejszy opór, zostanie zaakceptowana. Podjęliśmy już decyzję co do kilku kwestii, na przykład co do projektu elewacji. Jak dotąd zawsze to działało.

taz: Dla jakiego typu osób odpowiedni jest model syndykatowy?

Conni: My w domku na drzewie jesteśmy wszyscy zaangażowani, wszyscy musimy pracować nad projektem – i robimy to w niepełnym wymiarze godzin. Mamy dwóch dyrektorów zarządzających i obszary naszej pracy, takie jak bezpośrednie zarządzanie kredytami, księgowość, doradztwo w innych projektach… Istnieje wiele różnych obszarów zaangażowania i odpowiedzialności. A głosujemy w każdej sprawie, która dotyczy majątku wspólnego. Dla niektórych osób ten proces osiągania konsensusu jest paraliżujący. Nawet moje dorosłe córki mówią, że nie przeprowadziłyby się tutaj (śmiech). Jest to więc coś dla osób, które chcą tworzyć coś wspólnie z innymi ludźmi, którzy także potrafią radzić sobie z konfliktami.

taz: Jak widzisz przyszłość domków na drzewie?

Conni: Kupiliśmy już kilka działek pod budowę domu, więc projekt jest dalej rozwijany – Weimar jest korzystną lokalizacją.

taz: A co z syndykatem?

Conni: Przyszłość Rental Housing Syndicate zostanie omówiona w trakcie roku rekolekcji – nie będę mogła powiedzieć więcej do przyszłego roku! Teraz jest przerwa, a potem zobaczymy: Jak to będzie dalej?